Sakrament Chrztu Świętego

Chrzest jest narodzeniem do nowego życia w Chrystusie. Zgodnie z wolą Pana jest on konieczny do zbawienia, tak jak Kościół, do którego chrzest wprowadza.

Istotny obrzęd chrztu polega na zanurzeniu kandydata w wodzie lub polaniu wodą jego głowy z równoczesnym wezwaniem Trójcy Świętej, to znaczy Ojca, Syna i Ducha Świętego.

Skutek chrztu lub łaski chrzcielnej jest bardzo bogatą rzeczywistością. Obejmuje ona: odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych, narodzenie do nowego życia, przez które człowiek staje się przybranym synem Ojca, członkiem Chrystusa, świątynią Ducha Świętego. Przez fakt przyjęcia tego sakramentu ochrzczony jest włączony w Kościół, Ciało Chrystusa, i staje się uczestnikiem kapłaństwa Chrystusa.

Chrzest wyciska w duszy niezatarte duchowe znamię, „charakter”, który konsekruje ochrzczonego do uczestniczenia w chrześcijańskim kulcie religijnym. Z racji „charakteru” chrzest nie może być powtórzony .

Ci, którzy ponoszą śmierć z powodu wiary, katechumeni i wszyscy ludzie, którzy pod wpływem łaski, nie znając Kościoła, szczerze szukają Boga i starają się pełnić Jego wolę, mogą być zbawieni, chociaż nie przyjęli chrztu .

Od najdawniejszych czasów chrzest jest udzielany dzieciom, ponieważ jest łaską i darem Bożym, które nie zakładają ludzkich zasług. Dzieci są chrzczone w wierze Kościoła. Wejście w życie chrześcijańskie daje dostęp do prawdziwej wolności.

Jeśli chodzi o dzieci zmarłe bez chrztu, to liturgia Kościoła zachęca nas do ufności w miłosierdzie Boże i do modlitwy o ich zbawienie.

W razie konieczności każda osoba może udzielić chrztu, pod warunkiem, że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół, i poleje wodą głowę kandydata, mówiąc: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

Do zgłoszenia chrztu potrzebne są: 

  • odpis Aktu urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego
  • dane rodziców: imiona, nazwisko rodowe matki, wyznanie, wiek, adres zamieszkania, data i miejsce ślubu kościelnego
  • dane personalne o rodzicach chrzestnych (imię, nazwisko, wiek, adres zamieszkania). – Jeżeli rodzice chrzestni nie mieszkają na terenie naszej parafii – zaświadczenia wydane przez proboszcza rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary (zgoda na pełnienie funkcji rodzica chrzestnego) oraz kartka od spowiedzi

​Kto może być rodzicem chrzestnym?

W Kodeksu Prawa Kanonicznego (Kan. 874 – § 1) do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

  1. jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
  2. ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
  3. jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
  4. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
  5. nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.

§ 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.

Główne obowiązki rodziców chrzestnych

Rodzice chrzestni mają być praktykującymi katolikami, uczęszczającymi na niedzielną Mszę świętą, wyznającymi swą wiarę życiem zgodnym z nauką Kościoła. Nie mogą być dopuszczone do tej funkcji osoby żyjące w niesakramentalnym związku małżeńskim, osoby niepraktykujące (Msza św., spowiedź, kolęda) oraz młodzież nie uczęszczająca na katechizację. Rodzice chrzestni uczestniczą w świętych obrzędach z czystym sumieniem, pojednani z Bogiem, dlatego przystępują do spowiedzi i Komunii św. Chrzestni zobowiązani są do pomagania w chrześcijańskim wychowaniu ich dziecka. Powinni również pamiętać o modlitwie za nowo ochrzczone dziecko.